Á afneitunarstiginu

Jamm ég held ég sé á afneitunarstiginu ég bara dóla blístrandií gegnum lífið ýti öllum neikvæðum hugsunum og áhyggjum bara til hliðar þegar þær gera innrás segi það ekki að ég þarf nú stundum að slá þær aðeins kröftuglega í burtu en í alvuru ég nenni ekki að velta mér endalaust upp úr þessu ástandi

Er bara komin á það stig að dúllast í þvotti með bros á vör (einhvað sem mér hefur alltaf þótt leiðinlegast af öllu) og svo bara þrífa og bara vera í kósýheitum heima  aumingja gummi (eiginmaðurinn)þarf að fara með mig undir handleggnum öskrandi og sparkandi ef hann vill að skreppum einhvað um helga.

 að öðru leyti vil ég helst fara bara í vinnuna og heim að kósýast í þvotti og tiltekt (hvenær breyttist að í kósý) en svona er þetta bara ég hlít að fara að hoppa yfir á brjálæðisstigið þar sem ég verð óþolandi pirruð og ömurleg að umgangast jæja nóg af röfli í bili.